Genelde fanatikleri Apple hangi ürünü çıkarırsa çıkarsın sorgulamadan hatta görmeden satın alırlar bilirsiniz. Benzerine az rastlanır bir durumdur. Dünyanın en yüksek fiyatlı otomobilini alırken dahi önce bir görmek, hatta denemek istersiniz. Elbette insanlardaki bu fanatiklik, iyi yürütülen pazarlama stratejisinden, Jobs‘un yakışıklılığından veya ürünlerini methetmekten bitiremediği müthiş sunumlarda dolayı oluşmadı. Dokunmatik ekranlar iPhone ve iPad’den çok daha önceki zamanlarda da vardı. Dokunmatik ekranları ilk defa mobil cihazlarda kullanan elbette ki Apple firması değildi. SmartPhone’lar gibi birçok cihazda dokunmatik ekranlar denenmesine rağmen başarılı olunamamıştı. Elimizde o küçük anten gibi kalemlerle telefon kullanmaya çalışmak ve bunu harika tasarım diyerek pazarlamaya çalışmak gerçekten çok saçmaydı.
“Tasarımcı yalan söyler, tasarım yalan söylemez”
Diğer dokunmatik cihaza sahip ekranlar da parmak ile çalışıyordu. Fakat Jobs sorunun sadece donanımdan kaynaklanmadığını anlayarak yeni bir tasarım anlayışla parmak dostu tasarımları teknoloji dünyasına kazandırdı. Bir insanın karşısında veya kendinde aradığı öncelikli güzellik kavramını düşünün. Göz, Dudak, Burun, Kulak vs bunların hepsi tasarımın bir öğesi aslında. İşte bu tasarım öğelerinden olan dudak bir kuşun gagası kadar olsaydı, burun fil burnu boyutunda olsaydı, hatta burnu dudakların üzerinde değil de altında olsaydı hiç olur muydu? İnsan güzelliği, objelerin kullanılabilir konumda yerleştirilmiş ve en uygun ölçülerde arıyor. Dolayısıyla insan için tasarım yapıyorsak, insana fizik ve matematik olarak en uygun gelen ölçü ve şekillerde tasarımlar yapmalıyız.
Kuşkusuz Apple, büyük ikonlar, insan parmağına uygun büyük butonlar, tek parmakla kullanabileceğimiz yeni component’ler tasarlayarak insanoğlunun daima görmek istediği o güzelliği tasarlayarak milyonlarca fanatiğin kapılarında günlerce beklemesini sağladı.
Peki, biz tasarımlarımızda bunu sağlamak için çaba harcıyor muyuz? Yoksa yalan mı söylüyoruz?